Acı biter. Sadece bazen aklına iyi günler gelir üzülürsün, bi kaç damla yaş bile akar. Sonra noluyo yeaa dersin ve hayat gerçekten devam eder.
Ben de şuan o son evredeyim işte. İkinci evredeki benzin istasyonu bile görünce onun da benzini bitmişti, elimizde bidon gidip almıştık gibi saçma sapan anılar gelmiyo aklıma, belki de gelemiyo. İnsan hafızası ne bok bişey anasını satayım. İlk ayrılıkta bi kere ütü yaparken ağlamıştım. Bi düşündünüz di mi bi erkek neden ütü yapar???
Gerçekten kötü bi kaç gün geçirdim ve insan bişeyler bitmiş olsa da yanında olsun istiyo ama yoktun be napalım. Neyse sonunda benim küçük bunalımımın true love ımızın sebepsiz bitişi olduğunun farkına vardım.
Bi kaç denemem bile oldu ondan sonra. Tabi acı daha taze olduğundan bi boka benzemedi hiç biri. Tinder açmıştım dediğim gibi. Karşıma da çıkmıştı tamam bu koymuştu ama tanıştırdığım çok yakın arkadaşımla farketmeden match olup, numarasını istemesi son raddeydi herhalde. Bana boş diyen bi insanın doluluğunu da görmüş olduk. Ay neyse bunları höyküremedim içimde kaldı belki okur diye iki üç satır düşeyim dedim. Bu arada aylar sonra matchlerimi silerek yanan ateşi söndürüp, ebediyen tinder ortamından çekildim. Rabbim sen bi daha o batağa düşürme, amin. Neyse.
Artık sorgulamayı da bırakmıştım. Sonuç olarak bi ayrılıkta yaşanabilicek herşeyi yaşadım.İlk defa gerçek olduğuna inandığın şeyin bitmesi tabi ki üzer.
Ondan sonra güvenemeyeceğini, sevemeyeceğini düşünürsün ki bunu düşünmek yanlış değil. Ama hayat bu kimin karşına çıkıcağı belli olmaz. O gelmeden iki hafta önce başkasına üzülüyodum. Geldi, herşey değişti.
Bakalım hayat yarın hepimize neler getiricek.
Not: Arada ağlamak serbest. Bu, unutamadın demek değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder